Καταγωγή
Ο Ιερός Αμφιλόχιος γεννήθηκε από γονείς ευγενείς και επισήμους στη χώρα των Καππαδόκων. Και συγκεκριμένα στην Καισαρεία το 340. Τον πατέρα του το λέγανε και αυτόν Αμφιλόχιο και τη μητέρα του Λιβύη. Ήταν αδελφός της Θεοδοσίας, της μητρός της Αγ. Ολυμπιάδος, της διακόνισσας, που υπηρέτησε διαφόρους Επισκόπους της Κωνσταντινουπόλεως. Ακόμη ήταν εξάδελφος του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού. Μάθαινε τα γράμματα μαζί με τον Μέγα Βασίλειο και τον Θεολόγο Γρηγόριο, οι οποίοι ήσαν συμμαθητές του. Εξάσκησε το επάγγελμα του συνηγόρου στην Κωνσταντινούπολη από το 364 έως το 370.
Ασκητής
Ο Άγιος Αμφιλόχιος, όσο μεγάλωνε στην ηλικία, τόσο συνετός και θεοφοβούμενος γινόταν. Σιγά — σιγά μίσησε όλα τα εγκόσμια και προτίμησε τον Χριστό. Άφησε όλες τις απολαύσεις της ζωής και επήγε εις την έρημο παρά τα Οζίζαλα της Καππαδοκίας. Εκεί στον έρημο αυτόν τόπον άρχισε την ασκητική του ζωή. Νήστευε, αγρυπνούσε, προσευχόταν διαρκώς με δάκρυα, κοιμόταν χάμω και έκανε κάθε σκληραγωγία και άσκηση. Με αυτήν την άσκηση άρχισε να κτίζει Εκκλησία στο όνομα της Αειπαρθένου Μαρίας. Εκεί έζησε τρία χρόνια από το 370 - 373.
«Να γίνεις βοσκός λογικών προβάτων»
Κατά το διάστημα, που αγωνιζόταν στην άσκηση, απέθανε ο Επίσκοπος του Ικονίου, ονόματι Ιωάννης. Τότε ο προνοητής των απάντων, ο Θεός, έστειλε Άγγελο και λέγει προς τον Άγιο:
-Αμφιλόχιε, πήγαινε στην Μητρόπολι του Ικονίου να γίνεις, βοσκός των λογικών μου προβάτων.
Ο Άγιος άκουσε μεν την θεία φωνή, αλλά ως ταπεινός, δεν είχε προθυμία να υπάγει, γιατί νόμιζε, ότι δεν ήταν άξιος για ένα τόσο μεγάλο αξίωμα. Και τη δεύτερη νύχτα ακούει πάλι την ίδια φωνή του Αγγέλου. Και πάλιν, όμως είχε αμφιβολία μήπως ήταν απάτη του δαίμονος. Αλλά ήλθε και την τρίτη νύχτα και του λέγει:
-Μην εναντιώνεσαι στο Θειο πρόσταγμα, Αμφιλόχιε, διότι η χάρις του Αγίου Πνεύματος σε ψήφισε Επίσκοπο.
Εάν είσαι, λέγει ο Αμφιλόχιος, Άγγελος του Θεού, μείνε να κάνουμε μαζί προσευχή. Ο Άγγελος δέχθηκε. Τότε σηκώθηκε ο Αμφιλόχιος, έσκυψε το κεφάλι και είπε: «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ και τα λοιπά». Ο Άγγελος επήρε από το χέρι τον Αμφιλόχιο και επήγαν στην Εκκλησία, όπου οι πόρτες άνοιξαν μόνες τους.
Η χειροτονία του
Οι επτά Επίσκοποι είδαν την θεία οπτασία και αμέσως τον πήραν και τον πήγαν στην Εκκλησία, για να εκτελέσουν εκείνο, που τους πρόσταξε το Πνεύμα το Άγιο. Όταν λοιπόν φόρεσαν τις αρχιερατικές τους στολές, κατάλαβε ο Άγιος τι ήθελαν να κάμουν και τότε τους ομολόγησε με όλη την ειλικρίνεια ότι Άγγελοι τον χειροτόνησαν την νύχτα. «Εν γαρ τη νυκτί ταύτη Άγγελοι Θεού εχειροτόνησάν με Επίσκοπον Ικονίου». Όταν άκουσαν αυτά οι Επίσκοποι, έμειναν εκστατικοί, θαύμασαν για το παράξενο αυτό συμβάν και κατάλαβαν ότι ήταν θέλημα Θεού η Χειροτονία του. Τότε κάλεσαν όλους τους Επισκόπους και τους κληρικούς της επαρχίας και γνώρισαν την υπόθεση σε όλους. Αμέσως όλοι με μια γνώμη και την ψήφο όλων τον ανέβασαν στον θρόνο ως άξιο. Ήταν το έτος 373 κατά τους χρόνους των βασιλέων Ουαλεντιανού και Ουάλεντος. Έφθασε δε μέχρι των χρόνων του Θεοδοσίου του Μεγάλου και των υιών αυτού.
Ο Αμφιλόχιος ως Επίσκοπος Ικονίου
Παρέλαβε, λοιπόν, την Εκκλησία ο Αμφιλόχιος και ποίμανε αυτήν θεάρεστα, ποτίζοντας με ζωήρρυτα λόγια. Με άρτο θεοσεβείας έτρεφε τα λογικά του πρόβατα, που του εμπιστεύθηκε ο Θεός. Με τις ομιλίες του παρακινεί τους πιστούς να εφαρμόζουν την πίστη εις έργα και να αγωνίζονται διαρκώς, δια να αποκτήσουν τις αρετές. Με τις επιστολές του διαφωτίζει τους Χριστιανούς στα δογματικά θέματα της Πίστεως και καταπολεμεί τους αιρετικούς. Κατά τους χρόνους εκείνους, διέταξε ο Μέγας Θεοδόσιος να γίνει στη Βασιλεύουσα, Σύνοδος, διότι η Εκκλησία ταρασσόταν από την αίρεση του Μακεδονίου και του Ευνομίου. Όταν συγκροτήθηκε η Β' Οικουμενική Σύνοδος με 150 Αγίους Πατέρες το έτος (381) με την χάριν του Αγίου Πνεύματος, νίκησαν οι Ορθόδοξοι δια μέσου του Αμφιλοχίου.
Ο Βασιλεύς ικανοποιεί τον Άμφιλόχιο
Ύστερα από την τιμωρία των αιρετικών, ο Θεοδόσιος εστράφη προς τον Αμφιλόχιο και τον παρακάλεσε να μείνει πολλές ημέρες στο παλάτι του. Ο Αμφιλόχιος δέχθηκε. Κατά την διάρκεια της φιλοξενίας, ο Θεοδόσιος άκουε με ευλάβεια την γλυκύτατη διδασκαλία του Αγίου. Αλλά ο Αμφιλόχιος ήξερε, ότι η θέση του δεν ήταν στο Παλάτι. Πολλές φορές ζήτησε την άδεια από τον Θεοδόσιο να τον αφήσει να φύγει. Αλλά ο ευσεβέστατος βασιλεύς δεν τον άφηνε. Πάλι τον παρακάλεσε ο Άγιος λέγοντας, ότι ο βοσκός πρέπει να ευρίσκεται κοντά στα πρόβατά του. Τέλος, σαν είδε ο Θεοδόσιος ότι ποθούσε πολύ να φύγει, του πρότεινε, να του ζητήσει, οποία χάρη ήθελε. Τότε ο Αμφιλόχιος, ικανοποιημένος από την δικαίωση της Ορθοδοξίας, είπε στον βασιλέα:
— Η χάρη, την οποίαν ζητούσα από την βασιλεία σου, μου δόθηκε με την συνεργία του Θεού. Γι αυτό, άλλο χάρισμα δεν ζητώ από το κράτος σου.
Ο βασιλεύς όμως επέμενε να του ζητήσει χωρίς άλλο και άλλο δώρημα. Για να τον ευχαριστήσει, λοιπόν, ο Άγιος του ζήτησε να κτίση στο Ικόνιο δύο Εκκλησίες, μία στο όνομα της του Θεού Σοφίας και την άλλη του βαπτιστού Ιωάννου. Ο Θεοδόσιος το υποσχέθηκε και το πραγματοποίησε.
Με τον Μέγα Βασίλειο στο Ικόνιο
Σε λίγο ο Θεοδόσιος έστειλε και έκτισε τρεις Ναούς, δύο, που ζήτησε ο Άγιος και άλλον για τον αρχιδιάκονο. Αφού δε οι Ναοί τελείωσαν, κάλεσε ο Αμφιλόχιος τον Μέγα Βασίλειο να τους εγκαινιάσει. Τους εγκαινίασε. Έγινε τότε πνευματική ευφροσύνη και του Αγίου Πνεύματος επισκίασης. Πέρασαν δύο χρόνια και ο Άγιος Βασίλειος εκοιμήθη εις Κύριο και τον ενταφίασε ο Ιερός Αμφιλόχιος, ο οποίος έγραψε και εγκώμιο εις αυτόν. Μετά ταύτα επέστρεψε εις την επαρχία του και δίδασκε πάντοτε το ποίμνιο του, διδάσκοντας τους Χριστιανούς τον δρόμο του Θεού δια την σωτηρία της ψυχής.
Η κοίμηση του
Με αυτόν τον τρόπον, αγωνιζόμενος ο Άγιος Αμφιλόχιος και διδάσκων, έφυγε προς Κύριο κοντά στο 400, δια να λάβει την αμοιβή των κόπων του. Όλη η πόλη λυπήθηκε και ένοιωσαν μεγάλη συμφορά την στέρηση του. Έθαψαν με μεγάλες τιμές το τίμιο λείψανο και έχυσαν πολλά δάκρυα ευγνωμοσύνης και αγάπης. Ο Άγιος τίμησε τους πιστούς, που τον δόξασαν. Μετά θάνατον έκαμε πολλά θαύματα εις δόξα του μόνου Αληθινού Θεού ημών. Ο Άγιος Αμφιλόχιος έφθασε σε τόσην αγιότητα και παιδεία εξωτερική και εσωτερική, ώστε συγκρίνεται με τον Μέγα Βασίλειο και τον Θεολόγο Γρηγόριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου