Έχεις και άλλον τρόπο, αγαπητέ, να μελετάς και να προσεύχεσαι δια
μέσου της Αγίας Θεοτόκου, στρέφοντας το νου σου α΄) στον ουράνιο Πατέρα,
β΄) στον Γλυκύτατο Ιησού, γ΄) και τελευταίο, σ’ αυτήν την ενδοξότατη
Μητέρα του.
Στρέφοντας το νου σου στο Θεό, σκέψου· α΄, τη μεγάλη χαρά που από
αιώνες νωρίτερα είχε ο Θεός σκεπτόμενος το πρόσωπο της Θεοτόκου· τις
αρετές και τις πράξεις της, από τότε που γεννήθηκε στον κόσμο, μέχρι
τότε που αναπαύθηκε.
Μελέτησέ το με τον εξής τρόπο: Ύψωσε τον λογισμό σου πάνω από κάθε
καιρό και χρόνο και κτίσμα νοητό και αισθητό. Και εισερχόμενος, για να
μιλήσω έτσι, στην ίδια την αιωνιότητα και στο νου του Θεού, σκέψου τις
τρυφές και τις ανέκφραστες αγαλλιάσεις που δεχόταν ο Θεός διά μέσου της
Αειπαρθένου Μαρίας. Βρίσκοντας τον Θεό ανάμεσα σ’ αυτές τις τρυφές,
ζήτησέ του να σου δώσει, εξαιτίας των άφραστων αυτών αγαλλιάσεων, χάρη
και δύναμη, για να μπορείς να καταβάλλεις και να νικήσεις τους εχθρούς
σου· και μάλιστα εκείνον, που τότε σε πολεμεί· κατόπιν αναλογιζόμενος
τις τόσες πολλές και εξαιρετικές πράξεις και αρετές αυτής της Θεοτόκου,
και παρουσιάζοντάς τις άλλοτε όλες μαζί και άλλοτε μία από αυτές στο
Θεό, για τη δύναμη εκείνων, ζήτησε από την άπειρη αγαθότητά του όλο
εκείνο που χρειάζεσαι και επιθυμείς.
Μετά από αυτά, στρέφοντας το νου σου στον Κύριό μας, τον Υιό της,
ενθύμησέ του την Παναγία κοιλία που τον βάσταξε για εννέα μήνες· την
ευλάβεια με την οποία τον προσκύνησε όταν γεννήθηκε και τον γνώρισε ως
αληθινό Θεό και τέλειο άνθρωπο, Υιό και ποιητή της· τους φιλόστοργους
οφθαλμούς της, που τον είδαν τόσο φτωχό· τις αγκάλες που τον δέχθηκαν,
το γάλα που θήλασε, τους κόπους και τα βάσανα που υπέφερε γι αυτόν στη
ζωή του και στον θάνατό του· και σου υπόσχομαι ότι με όλα αυτά θα
προκαλέσεις ευχάριστη διάθεση στο θείο της τέκνο για να σου υπακούσει.
Στο τέλος στρέψε το νου σου και σ’ αυτήν την Παναγία Θεοτόκο και
θύμησέ της ότι στάθηκε η εκλεκτή από την αίδιο πρόνοια και αγαθότητα του
Θεού, ως Μητέρα της χάριτος και της ευσπλαχνίας και ως δική μας Μητέρα
και συνήγορος και ότι μετά από τον Υιό της δεν έχουμε ασφαλέστερο και
δυνατότερο καταφύγιο να προσφύγουμε, παρά σε αυτήν· υπενθύμισέ της ότι
όλοι εμείς οι Χριστιανοί, όπως δεν ονομάζουμε κυρίως πατέρα πάνω στη γη,
όπως μας παρήγγειλε ο Υιός της επειδή κυρίως μόνον ένα Πατέρα έχουμε,
αυτόν που βρίσκεται στους ουρανούς: «Και πατέρα σας μην ονομάσετε κανένα
πάνω στη γη, γιατί ένας είναι ο Πατέρας σας ο ουράνιος» (Ματθ. 23,9) –
με τον ίδιο τρόπο ούτε άλλη μητέρα ονομάζουμε πάνω στη γη, επειδή κυρίως
αυτήν μόνον έχουμε Μητέρα στους ουρανούς και όλοι μας καυχόμαστε να
ονομαζόμαστε τέκνα της. Γι’ αυτό και προσβλέπουμε προς αυτήν για να μας
ελεήσει ολοκληρωτικά, όπως αποβλέπει χωρίς να παρεκκλίνει και στη μητέρα
του το νήπιο που έχει απογαλακτισθεί, όπως έχει γραφεί: «Ύψωσα την ψυχή
μου σαν το θηλασμένο βρέφος κοντά στη μητέρα του» (Ψαλμ. 130,3).
Ακόμη υπενθύμισέ της τις αλήθειες που γράφουν γι’ αυτήν τα βιβλία,
ότι όλοι οι πιστοί πιστεύουν στα τόσο υψηλά και τόσο θαυμαστά και μεγάλα
κατορθώματα και χαρίσματα που προξένησε σε όλο το ανθρώπινο γένος,
επειδή αυτή μόνο όντας ανάμεσα Θεού και ανθρώπων, τον μεν Θεό έκανε υιό
ανθρώπου, τους δε ανθρώπους υιούς Θεού. Ότι χωρίς την μεσιτεία της δεν
μπορεί κανένας να πλησιάσει το Θεό, ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος, διότι
αυτή μόνο βρίσκεται ανάμεσα στην κτιστή κι ουράνια κτίση· ότι αυτή μόνον
είναι Θεός άμεσος μετά το Θεό, και έχει τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος,
επειδή είναι αληθινά Μητέρα του Θεού· και ότι αυτή είναι όχι μόνον ο
θησαυροφύλακας όλου του πλούτου της Θεότητος, αλλά και ο διαμοιραστής σε
όλους, Αγγέλους και ανθρώπους, όλων των υπερφυσικών ελλάμψεων και
πνευματικών χαρισμάτων που δίνονται από τον Θεό στην κτίση. Και ότι δεν
υπάρχει κανένας που να την επεκαλέσθηκε με πίστη και να μην τον άκουσε
με ευσπλαχνία. Τέλος πάντων, παρουσίασέ της τα βάσανα και τα πάθη του
Μονογενή της Υιού που υπέφερε για τη σωτηρία μας, και παρακάλεσέ την να
ζητήσει χάρι για σένα από αυτόν, ώστε και για σένα τα πάθη αυτά να
προξενήσουν το αποτέλεσμα εκείνο, για το οποίο τα υπέφερε ο Υιός της·
και αυτό είναι η δική σου σωτηρία· και αυτό όχι για άλλο, παρά για δική
του δόξα και ευαρέστηση.
(Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου, «Αόρατος Πόλεμος», Έκδ. Συνοδίας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου