Τα τσόφλια

Κάποτε ήταν ένας μοναχός που σπάνια πήγαινε να εξομολογηθεί... Ο μοναχός Αράνελ του έλεγε πως θα έπρεπε πιο τακτικά μα δεν άκουγε...
Έτσι μια μέρα του είπε:Σήμερα θα φαμε μόνο φυστίκια γιατί αρχίζει η Σαρακοστή... Τα τσόφλια για να μην κάνουμε άνω κάτω την μονή θα τα πετάμε στην λακούβα απέξω... Εγώ θα πηγαίνω ανά 10 φυστίκια και εσύ ανά 50...
Έτσι ξεκίνησαν... Ώσπου να περάσει το απόγευμα ο Αράνελ είχε πάει 10 φορές να πετάξει ενώ ο άλλος μοναχός δύο...
" Αχ, Αράνελ κουράστηκες πέρα δόθε, είσαι και μεγάλος..."
Μα ο Αράνελ του είπε " Μπορεί μα δεν πρέπει τώρα να καθαρίσω..." Και του έδειξε τσόφλια που του πέφτανε και άλλα που ποδοπάτησε και ίσα ίσα φαίνονταν...
Αφού τα συμμάζεψε του είπε " Ποιο είναι το νόημα..." Γιατί ήξερε ότι συχνά με τις πραξεις τους έδεινε κάτι να καταλάβουν...
Ο Αράνελ απάντησε " Όπως τα τσόφλια πέφτουν αν κρατάς πολλά έτσι και τις αμαρτίες τις ξεχνάμε αν είαι πολλές... Αλλές είμαστε τυχεροί γιατί τις ξαναθυμόμαστε όπως τα τσόφλια που βλέπουμε, όμως μερικές τις καταπατάμε και μένουν χωρίς εξομολόγηση..."
Ο μοναχός συνήλθε και πήγε την επομένη για εξομολόγηση...